کریستوفر نولان برای خلق جلوه‌های بصری در آثار خود شهرت بسیاری دارد اما آیا این کارگردان از بمب اتم واقعی در فیلم Oppenheimer استفاده می‌کند؟
فیلم‌های کریستوفر نولان (Christopher Nolan) از لحاظ بصری فوق‌العاده هستند و اینکه این کارگردان چندان تمایل به استفاده از جلوه‌های کامپیوتری (CGI) ندارد ممکن است برای مخاطبان شگفت‌انگیز باشد. در حقیقت، او سعی می‌کند تا در حد امکان از جلوه‌های عملی (Practical Effects) برای ساخت آثار خود استفاده کند تا فیلم‌ها برای بیننده جلوه واقعی‌تری داشته باشند.
جدیدترین فیلم کریستوفر نولان، فیلم اوپنهایمر (Oppenheimer) است که برای اکران در سال ۲۰۲۳ میلادی برنامه‌ریزی شده است. این فیلم بیوگرافی داستان زندگی جی رابرت اوپنهایمر ملقب به پدر بمب اتم را به تصویر می‌کشد. فیلم «اوپنهایمر» بخش‌های مختلفی از زندگی او را به تصویر می‌کشد که شامل تلاش‌های او در پروژه منهتن آمریکا برای دست یافتن به بمب اتم در طی جنگ جهانی دوم می‌شود.
علاقه کریستوفر نولان به استفاده از جلوه‌های عملی به جای استفاده از جلوه‌های کامپیوتری این سوال را در ذهن مخاطبان ایجاد کرده که آیا او برای فیلم جدید خود یعنی فیلم «اوپنهایمر» بمب اتمی واقعی منفجر می‌کند یا خیر؟ مطمئنا استفاده از بمب اتم واقعی در این فیلم دور از انتظار است و حتی انجام چنین کاری نیز از کریستوفر نولان بعید به نظر می‌رسد. در این مطلب به بررسی تمایل نولان به عدم استفاده از جلوه‌های کامپیوتری و دلیل آن می‌پردازیم. همراه با ما باشید.
سبک داستان‌سرایی و جلوه‌های خارق‌العاده آثار کریستوفر نولان با ستایش منتقدان و بینندگان روبه‌رو شده و به همین دلیل است که از او به عنوان یکی از بهترین و برجسته‌ترین کارگردان حال حاضر سینما یاد می‌شود. نولان با بررسی موضوعات پیچیده در آثار خود و همچنین ترکیب کردن آن‌ها همچون زمان، هویت، حافظه و حتی رویا، توانسته خود را به عنوان کارگردانی مطرح بر سر زبان‌ها بیاندازد.
کارنامه هنری کریستوفر نولان به عنوان یک فیلم‌ساز از اواخر دهه هشتاد میلادی با ساخت فیلم‌های کوتاه شروع شد. اولین فیلم سینمایی بلند او نیز تعقیب (Following) نام داشت که در ژانر نئو نوآر و جنایی ساخته و در سال ۱۹۹۸ میلادی اکران شده بود.
با این حال، نولان دو سال بعد با ساخت فیلم یادگاری (Memento) در سال ۲۰۰۰ میلادی توانست به شهرت زیادی دست پیدا کند. این فیلم نئو نوآر و مهیج سبک داستان‌سرایی غیرخطی داشت که داستان آن به صورت برعکس به نمایش در می‌آید. فیلم «یادگاری» سبک فیلم‌سازی متفاوت نولان را به مخاطبان نشان داد که با استقبال خوبی روبه‌رو شد. همین سبب شد تا آثار بعدی نولان چه از لحاظ داستانی و چه از لحاظ جلوه‌های بصری بزرگ‌تر و پیچیده‌تر باشند که از جمله آن‌ها می‌توان به فیلم میان‌ستاره‌ای (Interstellar) و فیلم تنت (Tenet) اشاره کرد.
استفاده از تصاویر و مفاهیم الهام گرفته شده از ریاضیات، فیلمبرداری در مکان‌های واقعی به جای داخل استودیو، بررسی مضامین وجودی و معرفت‌شناختی، وجود کاراکترهای پیچیده و همچنین فیلمبرداری با دوربین‌های فیلمی و آنالوگ به جای دوربین‌های دیجیتالی باعث شده تا آثار کریستوفر نولان نسبت به بقیه برجسته‌تر باشند.
با وجود اینکه فیلم‌های کریستوفر نولان سرشار از جلوه‌های بصری خیره‌کننده و خارق‌العاده هستند اما او ترجیج می‌دهد که استفاده از جلوه‌های کامپیوتری را در آثار خود به حداقل کاهش بدهد و به جای آن از جلوه‌های عملی استفاده کند. با اینکه کریستوفر نولان هیچ گونه مشکلی با جلوه‌های کامپیوتری ندارد اما ترجیح می‌دهد تا از آن‌ها در آثار خود کمتر استفاده کند و برای خلق جلوه‌های بصری مد نظر خود، کمتر از آن‌ها بهره بگیرد.
نولان از جلوه‌های عملی برای خلق صحنه‌های جذاب و تماشایی آثار خود استفاده می‌کند و از جلوه‌های کامپیوتری نیز تنها برای بهتر کردن و جذاب‌تر کردن این صحنه‌ها بهره می‌برد. کریستوفر نولان بر این باور است که بین فیلمبرداری و انیمیشن‌سازی تفاوت مطلقی وجود دارد و مهم نیست که جلوه‌های کامپیوتری تا چه اندازه پیشرفت کرده باشند، تا زمانی که شما از جلوه‌های عملی استفاده نکنید و چیزی واقعی را فیلمبرداری نکنید، پس در حقیقت اثر شما همانند انیمیشن خواهد بود.
متخصص جلوه‌های ویژه پاول فرانکلین (Paul Franklin) که قبلا در فیلم‌هایی همچون شوالیه تاریکی (The Dark Knight)، فیلم بتمن آغاز می‌کند (Batman Begins) و فیلم تلقین (Inception) با کریستوفر نولان همکاری داشته، بیان کرده که این فیلم‌ها معمولا ۵۰۰ تا ۶۰۰ صحنه جلوه‌های ویژه داشتند که در مقایسه با آثار علمی-تخیلی با ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ صحنه بسیار کمتر است.
کریستوفر نولان با استفاده از تکنیک‌های چرخش دوربین، بازتاب‌های تصویر، طراحی صحنه و مواردی دیگر استفاده از جلوه‌های ویژه را در آثار خود به حداقل رسانده و همین این فیلم‌ها را خارق‌العاده‌تر و جذاب‌تر کرده است. کمتر کردن استفاده از جلوه‌های ویژه در سر صحنه فیلمبرداری روی بازیگران نیز تاثیرگذار است و آن‌ها بهتر می‌توانند در نقش‌های خود بازی کنند و نقش‌آفرینی آن‌ها در موقعیت‌ها و مکان‌های خاص واقعی‌تر به نظر می‌رسد.
تمام این موارد باعث شدند تا کریستوفر نولان صحنه‌های خارق‌العاده و تماشایی‌ای در آثار خود خلق کنند که با کمترین میزان جلوه‌های کامپیوتری ساخته شده‌اند و بیننده‌ها را مبهوت خود می‌کنند. در ادامه چندین مورد از جلوه‌های عملی به کار رفته در آثار کریستوفر نولان را به شما معرفی می‌کنیم.
۱. استفاده از سربازان کاغذی
گاهی اوقات مشکلات پیچیده، راه‌حل‌های ساده‌ای دارند. در فیلم دانکرک (Dunkirk) سال ۲۰۱۷ برای به نمایش در آوردن جمعیت زیاد سربازان از برش‌های کاغذی و تعداد زیادی سیاهی لشکر استفاده شده بود. با اینکه استفاده از سربازان کاغذی ممکن است خنده‌دار به نظر برسد اما این جلوه عملی در نسخه نهایی فیلم بسیار جذاب و جالب‌توجه بوده است.
۲. سیاره پر از آب
یکی از لوکیشن‌های بسیار زیبا از فیلم «میان‌ستاره‌ای» سیاره پوشیده از آب بود. زمانی که خدمه سفینه روی این سیاره فرو می‌آیند، تا کیلومترها تنها آب مشاهده می‌کنند و در همین حین نیز موج غول‌پیکری به سمت آن‌ها حرکت می‌کند. جدا از این موج عظیم و همچنین سفینه، بقیه موارد در این صحنه واقعی بودند. آن‌ها این صحنه را در بالای یک یخچال طبیعی در حال ذوب فیلمبرداری کرده‌اند که کاری بسیار دشوار به شمار می‌رود اما توانسته حس واقعی و خوبی به فیلم بدهد.
۳. سرقت هواپیما در میانه آسمان
در فیلم شوالیه تاریکی برمی‌خیزد (The Dark Knight Rises) شخصیت بین و افرادش یک دکتر را از چنگال نیروهای سازمان سی‌آی‌ای از داخل هواپیمایی در آسمان می‌ربایند. این صحنه خارق‌العاده و تماشایی با بدلکاری‌های ماهرانه‌ای فیلمبرداری شده است. با اینکه فیلم «شوالیه تاریکی برمی‌خیزد» نسبت به فیلم قبلی بهتر نبوده اما اکشن آن بسیار عالی و سرگرم‌کننده است.
۴. طوفان‌های شن
در فیلم «میان‌ستاره‌ای» سیاره زمین نابوده شده و طوفان‌های شنی زیادی در نقاط مختلف جهان رخ می‌دهند. کریستوفر نولان برای طبیعی جلوه دادن این طوفان‌های شنی نیز پنکه‌های بزرگی در اطراف دوربین قرار داده تا حرکت شن‌ها به خوبی به چشم بیاید. البته به جای استفاده از شن واقعی، از افزودنی غذایی استفاده کردند تا آسیبی به بازیگران و عوامل پشت صحنه وارد نشود.
۵. نبرد جنگنده‌ها
در بخش‌هایی از فیلم «دانکرک» نبرد چندین جنگنده با یکدیگر به نمایش گذاشته می‌شود. این نبردهای هوایی تماما در آسمان فیلمبرداری شده‌اند و دوربین‌های فیلمبرداری کوچکی در نقاط مختلف هواپیما کار گذاشته شدند تا این نبردهای پرتنش را فیلمبرداری کنند که برای بیننده بسیار واقعی و جذاب احساس می‌شود.
۶. راهروی در حال چرخش
یکی از تحسین‌برانگیزترین صحنه‌های اکشن فیلم «تلقین»، مبارزه درون راهروی در حال چرخش است که واقعا منحصربه‌فرد بود. اتاق‌های هتل و این راهرو به نحوی ساخته شدند که بتوان آن‌ها را چرخاند یا بر عکس کرد. نه تنها ساخت چنین سازه‌ای دشوار است بلکه خطرات بسیار زیادی برای بازیگران و عوامل صحنه نیز دارد. با این حال، نتیجه نهایی برای بیننده‌ها تماشایی و جذاب بوده است.
۷. مزارع ذرت
در فیلم «میان‌ستاره‌ای» جهان نابوده شده و ذرت تنها یکی از محصولات باقی‌مانده قابل کشت است و بخش قابل توجهی از صحنه‌های ابتدایی فیلم نیز این مزارع ذرت را نشان می‌دهند. کریستوفر نولان به جای خلق این مزارع با جلوه‌های ویژه، از تیم تولید خواسته بود تا این مزارع را به صورت واقعی پرورش بدهند. در پایان تولید فیلم نیز آن‌ها محصول این مزارع را فروختند و به نحوی کسب درآمد نیز کردند.
۸. قطار باربری
بیشتر اتفاقات فیلم «تلقین» در عالم رویا رخ می‌دهد و از همین رو، چیزهای عجیبی در این فیلم وجود دارند. یکی از این موارد عجیب نیز حرکت یک قطار باربری از میان شهر لس آنجلس است. کریستوفر نولان برای خلق این سکانس حرکتی مبتکرانه انجام داده است. آن‌ها یک کامیون را شبیه به یک قطار طراحی کردند و آن را در داخل خیابان حرکت دادند.
۹. سیاره یخ‌زده
با اینکه بیشتر جلوه‌های ویژه برای شکل دادن به آثار علمی-تخیلی استفاده می‌شوند اما کریستوفر نولان تصمیم گرفته تا از جلوه‌های عملی برای خلق محیط سیارات بیگانه در فیلم «میان ستاره‌ای» استفاده کند. با وجود اینکه اکثر سیاره‌های به تصویر کشیده در این فیلم دارای محیطی خشن و متفاوت هستند اما نولان از لوکیشن‌های واقعی برای آن‌ها استفاده کرده است. به عنوان مثال، سیاره یخ‌زده در ایسلند فیلمبرداری شده است.
۱۰. چرخاندن کامیون
فیلم «شوالیه تاریکی» با اینکه اقتباسی از کتاب‌های کمیک است اما تا حد امکان، رویکرد واقع‌گرایانه نسبت به داستان و کاراکترها دارد. در همین راستا، جلوه‌های عملی و بدلکاری‌ها سبب شده تا فیلم باورپذیرتر و واقعی‌تر احساس شود. یکی از برجسته‌ترین کارهای انجام شده در این فیلم، چرخاندن یک کامیون در حال حرکت در شیکاگو بوده است. عوامل فیلم موفق شدند تا با استفاده از مواد منفجره، پیستونی بزرگ و یک راننده نترس، این صحنه را به شکلی واقعی به تصویر بکشند. از جلوه‌های ویژه تنها برای حذف کردن سطح شیبدار زیر کامیون استفاده شده بود.
در پایان، کریستوفر نولان بیشتر تمایل دارد تا از جلوه‌های عملی و لوکیشن‌های واقعی برای فیلمبرداری آثار خود استفاده کند. با اینکه او همچنان از جلوه‌های کامپیوتری در آثار خود بهره می‌برد اما در کل، کمتر استفاده کردن از جلوه‌های ویژه سبب شده تا آثار او واقع‌گرایانه‌تر و تماشایی‌تر باشند که بیننده را در حیرت فرو می‌برند. مطمئنا فیلم جدید او نیز جلوه‌های کامپیوتری کمی خواهد داشت اما منفجر کردن بمب اتم واقعی در فیلم «اوپنهایمر» دور از انتظار به نظر می‌رسد.
منبع: اسکرین رنت
منبع : gamefa
