شاید بتوان به دو دلیل گفتن هنر دیجیتال دشوار باشد: اول این که انواع تکنیک ها را در بر می گیرد و دوم این که تنوع تکنیک ها به طور مداوم در حال تغییر است زیرا روش های جدیدی برای استفاده از فناوری برای خلق آثار هنری متولد می شود. هنر دیجیتالی شامل آثار هنری است که با استفاده از فناوری دیجیتال (بر روی بوم) ایجاد شده اند و همچنین آثاری را که فقط در یک صفحه (مانند یک تجربه) قابل مشاهده هستند ، شامل می شود. متداول ترین تکنیک های هنر دیجیتال عبارتند از:
عکاسی:
با استفاده از عکسهای یک دوربین معمولی یا دیجیتالی ، عکسها دیجیتالی می شوند و سپس در رایانه دستکاری می شوند و تغییرات را از وضوح تصویر گرفته تا ایجاد مجدد شدید تصویر در رنگهای مختلف ، آرایشها و حتی تجزیه عکس به چندین قسمت انجام می دهند.
رنگ آمیزی عکس:
در این تکنیک ، او هنرمند عکس می گیرد و با استفاده از ابزارهای رایانه ای عملاً تصویر را “نقاشی” می کند و آن را از شکل اصلی خود تغییر می دهد ، اما اغلب طرح کلی موضوع را حفظ می کند.
کولاژ دیجیتالی:
هنرمندان با گرفتن چندین تصویر ، لایه ها را ویرایش کرده و تصاویر را ویرایش می کنند تا آثار هنری منحصر به فردی خلق کنند.
نقاشی دیجیتالی دو بعدی:
با نقاشی دو بعدی ، آثار هنری با ابزار نقاشی مجازی در یک برنامه ویرایش با استفاده از مدل های دو بعدی ایجاد می شود.
نقاشی دیجیتالی سه بعدی:
این تکنیک که بیشتر شبیه مجسمه سازی است ، از نرم افزار مدل سازی برای مجسمه سازی در رایانه استفاده می کند. مواردی که به طور سنتی با دست یا ماشین ایجاد می شوند می توانند دوباره در رایانه ایجاد شوند.
نقاشی مینیمال که در قالب تابلو مینیمال استفاده میشود .
همچنین امروزه سلیقه ایرانی ها به سمت تابلو مدرن ایرانی گرایش پیدا کرده .
نقاشی بردار یا نقاشی دینامیک:
نرم افزاری که به طور خاص برای این استفاده ایجاد شده است به هنرمند اجازه می دهد تا جزئیات را در طرح های کلی ایجاد کرده و یک طرح گرافیکی ایجاد کند. اندی وارهول این نوع کار را رهبری کرد و موافقت کرد که در سال 1985 نماینده کامپیوتر نوپای Commodore باشد.
رسانه های مختلط (هنر دیجیتالی یکپارچه):
به بیان ساده تر ، این ترکیبی از سایر تکنیک های دیجیتالی است.
VIDEO ART & INTERACTIVE DIGITAL INSTALLATIONS:
با استفاده از تصویربرداری کامپیوتری ویدئویی ، این سبک اخیر هنر دیجیتال یک تجربه همه جانبه است ، اغلب صوتی ، تصویری و حتی حرکت را در یک ارائه ترکیب می کند.
آینده برای هنرهای دیجیتال چه می کند؟
هنر دیجیتال دیگر “چیز جدیدی” نیست زیرا آثار مفهومی ، مجازی و همهجانبه در موزه ها و گالری های جهان ظاهر شده است. تمرکز جدید بیشتر بر ماهیت تجربه آثار دیجیتالی است ، زیرا از بازدیدکنندگان دعوت می شود که وارد یک صحنه مجازی شوند ، در ارائه شرکت کنند و هر بار یک برخورد فردی ایجاد کنند. همانطور که فناوری به سرعت معرفی می شود ، جنبه های جدیدی از این “تکنیک” عمومی نیز وارد خواهد شد. تنها جایی را می توان تصور کرد که دیجیتال (که امروزه در بین مردم به عنوان “هنر رسانه ای جدید” شناخته می شود) راه می افتد.
